پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس توجه آگاهی بر راهبردهای تنظیم هیجان و اجتناب شناختی بیماران زن مبتلا به وسواس فکری- عملی انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران زن مبتلا به وسواس بود که در سال 1400 به مراکز مشاوره و مددکاری شهر کرمانشاه مراجعه کرده بودند. از میان آنها 30 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس توجه آگاهی را  به صورت گروهی، هفته ای یک بار در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تنظیم هیجان گراس و جان و اجتناب شناختی سکستون و داگاس استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل واریانس یک-راهه در متن مانکوا  نشان داد که درمان مبتنی بر کاهش استرس بر اساس توجه آگاهی باعث کاهش معنادار نمرات فرونشانی و اجتناب شناختی و افزایش معنادار نمرات مؤلفه ارزیابی مجدد شناختی افراد گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است. با استناد به یافته های حاصل از پژوهش پیشنهاد می گردد که جهت مدیریت راهبردهای تنظیم هیجان و کاهش اجتناب شناختی بیماران وسواسی از نتایج گروه درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس ذهن آگاهی  به عنوان یک روان درمانی مدرن در مراکز مشاوره و درمانی بهره برد.

ساختار کلاس تاثیر زیادی در فرآیند یادگیری دارد. جو آموزشی خلاق به عنوان یکی از متغیرهای اثرگذار بر انگیزش درونی، از مهم ترین عوامل موثر در کیفیت یادگیری است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه جو آموزشی خلاق با راهبردهای یادگیری خود تنظیم، با واسطه گری انگیزه درونی یادگیری است. 300 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تهران به صورت نمونه گیری در دسترس از دانشکده های روانشناسی، علوم اجتماعی و دانشکده اقتصاد برای پاسخ دادن به سوالات پرسشنامه های جو آموزشی خلاق آکوآل، راهبردهای یادگیری خود انگیخته MSLQ و انگیزه یادگیری AMS، انتخاب شدند. نتایج به روش الگویابی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که متغیر برون زای جو آموزشی خلاق، رابطه معناداری با راهبردهای یادگیری خود تنظیم دارد و رابطه بین جو آموزشی خلاق با یادگیری خود تنظیم از طریق انگیزه درونی یادگیری میانجی گری می شود. در مجموع یافته ها نشان می دهد که جو آموزشی خلاق مستقیما و با واسطه گری انگیزه یادگیری بر استفاده از راهبردهای یادگیری خود تنظیم تاثیر دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی آزمون مدل ساختاری باورهای معرفت شناختی در تنظیم یادگیری (خود تنظیمی و تنظیم بیرونی) با توجه به نقش واسطه ای ساختارهای انگیزشی و راهبردهای پردازش اطلاعات در دانشجویان دانشگاه تهران بود. به همین منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای چندمرحله ای نمونه ای متشکل از 480 آزمودنی (290 دختر، 190 پسر) انتخاب شد. جهت ارزیابی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های باورهای معرفت شناختی (SEQ-63؛ به نقل از براتن و استرومسو، 2004)؛ مقیاس خودکارآمدی تحصیلی (ASEM-10؛ مک ایلروی و بانتیگ، 2002)، پرسشنامه راهبردهای پردازش اطلاعات (SPQ-21؛ بیگس، 1987)، مقیاس تنظیم یادگیری (ILS-25؛ ورمانت، 1998)، پرسشنامه علاقه به رشته یا مطالعه (SIQ-18؛ شیفل و همکاران، 1993)، پرسشنامه زیرمقیاس اضطراب امتحان (MSLQ-5؛ پینتریچ، 1991) استفاده شد و داده های حاصل از آن ها با استفاده از روش معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش حاکی از تایید اثرات مستقیم و معنادار باورهای معرفت شناختی بر ساختارهای انگیزشی، ساختارهای انگیزشی (خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان) بر راهبردهای پردازش اطلاعات و هم چنین راهبردهای پردازش بر تنظیم یادگیری (خودتنظیمی و تنظیم بیرونی) است. راهبردهای پردازش اطلاعات و ساختارهای انگیزشی مذکور (به غیر از علاقه) اثرات واسطه ای معناداری در ارتباط بین باورهای معرفت شناختی و تنظیم یادگیری داشتند.

زمینه و هدف: تنظیم هیجان نقش مهمی در سازگاری با وقایع تنیدگی زا در زندگی ایفا می کند. همچنین یکی از نیازهای دوران نوجوانی ابراز وجود است. پژوهش حاضر با هدف مقایسهٔ راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود در دانش آموزان پسر با و بدون ناتوانی ویژهٔ یادگیری شهر خرم آباد انجام شد. روش بررسی: این پژوهش زمینه یابی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانش آموزان پسر 12تا16 سال مقطع متوسطهٔ شهر خرم آباد، در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل دادند. از میان جامعهٔ آماری، 30 دانش آموز پسر با ناتوانی ویژهٔ یادگیری به روش نمونه گیری هدفمند و 30 دانش آموز عادی پسر به شیوهٔ نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از فهرست وارسی تشخیصی اختلال ویژهٔ یادگیری و پرسشنامهٔ راهبردهای تنظیم هیجان گارنفسکی و مقیاس ابراز وجود گمبریل و ریچی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها نیز، آزمون تی مستقل به کار رفت. یافته ها: نتایج نشان داد بین دو گروه از دانش آموزان در راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود تفاوت معناداری وجود دارد (0٫ 001>p) و در گروه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری، کمتر از دانش آموزان عادی است. نتیجه گیری: با توجه به نقش راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود در سازگاری روانی و اجتماعی و نیز ضعف دانش آموزان با ناتوانی یادگیری در تنظیم هیجان و ابراز وجود، پیشنهاد می شود روان شناسان و مشاوران بالینی مدارس آموزش هایی را در جهت تقویت متغیرهای مذکور اعمال کنند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش واسطهای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین طرحواره های هیجانی با اضطراب یادگیری بود. روش کار: روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر و پسر مدارس متوسطه دوم شهر شیراز در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 253 نفر از دانش آموزان (131 نفر دختر و 122 نفر پسر) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه هیجانات تحصیلی (پکران و همکاران، 2002)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2002) و مقیاس طرحواره های هیجانی (لیهی، 2002) بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و Amos ویرایش 23 صورت گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیرهای پژوهش به صورت دو به دو رابطه معنادار وجود دارد. علاه بر این نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد طرحواره های هیجانی به صورت منفی قادر به پیش بینی راهبرد تنظیم هیجان سازگار و به صورت مثبت قادر به پیش بینی راهبرد تنظیم هیجان ناسازگار هستند. طرحواره های هیجانی به صورت منفی قادر به پیش بینی اضطراب یادگیری و راهبردهای تنظیم هیجان ناسازگار به صورت مثبت قادر به پیش بینی اضطراب یادگیری هستند. همچنین تنظیم هیجان ناسازگار در رابطه بین طرحواره های هیجانی و اضطراب یادگیری نقش واسطه گری دارد. در نهایت یافته ها بیانگر آن بودند که مدل از برازش مناسبی برخوردار است.

با توجه به نقش راهبردهای مطالعه و یادگیری در پیشرفت تحصیلی و فقدان اطلاعات در مورد راهبردهای مورد استفاده دانشجویان مامایی، هدف از انجام این پژوهش تعیین راهبردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1381 می باشد. در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، 153 دانشجوی رشته مامایی شاغل به تحصیل در سال 1381 انتخاب شدند. راهبردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان با استفاده از پرسشنامه راهبردهای مطالعه و یادگیری تالیف شده توسط وین اشتین و همکاران بررسی شد. این پرسشنامه یک ابزار تشخیصی شامل 10 حیطه نگرش، انگیزش، کنترل وقت، اضطراب، تمرکز، انتخاب ایده اصلی، راهنمای مطالعه، پردازش اطلاعات خودآزمایی و راهبردهای آزمون می باشد. اطلاعات فردی و سوابق تحصیلی بوسیله پرسشنامه جمع آوری شد. در پردازش داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. میانگین نمرات کسب شده از مقیاس های پرسشنامه راهبردهای مطالعه و یادگیری به این شرح بود: نگرش 28.58±5.8، انگیزش 25.68±4.63، کنترل وقت 22.9±4.89، کنترل اضطراب 29.57±5.81، تمرکز 26.86±5.8، راهنمای مطالعه 29.52±4.9، انتخاب ایده اصلی 18.75±3.21، پردازش اطلاعات 25.33±5.49، خودآزمایی 24.1±5.51، راهبردهای آزمون29.14±6.22 . نمرات دانشجویان در نگرش معادل صدک 20، در انگیزش معادل صدک 15 و در سایر راهبردها بین صدک 40 تا 80 نمرات جدول هنجاری دانشجویان آمریکا بود. با توجه به پایین بودن میزان نگرش و انگیزش دانشجویان، بررسی عوامل موثر بر این راهبردها، آموزش و اصلاح راهبردهای مطالعه و یادگیری به منظور افزایش توان یادگیری دانشجویان و تهیه جدول هنجاری راهبردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان ایرانی به عنوان ملاکی برای ارزشیابی نتایج حاصل از پرسشنامه پیشنهاد می گردد.